8. Røm frå Babylonia,far bort frå Kaldearlandet,og gå som bukkar ¬framføre flokken.
9. For sjå, frå landet i nordvil eg samla store folk,eggja dei til stridog føra dei opp mot Babylon.Dei fylkar seg mot byenog tek han frå nord.Dei skyt sine piler ¬som ein dugande krigarsom aldri kjem tomhendt att.
10. Kaldearlandet vert til hærfang,alle som tek av det, ¬får det dei vil,lyder ordet frå Herren.
11. Ja, de kan vera glade og fegne,de som plyndra mitt arveland.Hopp som kalvar i graset,og knegg som sterke hestar.
12. No skal mor dykkar ¬skjemmast djupt,ho som fødde dykk, ¬vert til spott.Sjå, ho kjem sist mellom folka,ho vert som ei turr ¬og livlaus øydemark.
13. Fordi Herren er harm, ¬skal ingen bu der,heile landet skal vera ei audn.Alle som fer framom Babel,skal fæla og spotta når dei seralle dei sår ho har fått.
14. Fylk dykk, alle bogeskyttarar,gå mot Babylon ¬og kringset byen!Skyt mot han, ¬spar ikkje på pilene,for han har synda mot Herren.
15. Lyft hærrop mot byen ¬frå alle kantar!No må Babylon gje seg;støttene er falne ¬og murane rivne.Ja, dette er Herrens hemn.Ta berre hemn på byen,gjev han att ¬for det han har gjort!
16. Ryd ut or Babylonia ¬den som sår,og den som svingar sigd ¬om hausten!Frå det herjande sverdet ¬skal kvar og einvenda seg til sitt eige folkog røma til sitt eige land.
17. Israel var som ein bortjaga sau,som løver hadde drive på flukt.Fyrst åt Assur-kongen på han,og så har Nebukadnesar, ¬kongen i Babylonia,gnege av beina.
18. Difor seier Herren,Allhærs Gud, Israels Gud:No vil eg krevja ¬babylonarkongenog landet hans til rekneskap,som eg gjorde ¬med assyrarkongen.
19. Så fører eg Israel attendetil deira eigne beitemarker;dei skal beita ¬på Karmel og i Basanog få eta seg mettepå Efraims-fjellet og i Gilead.
20. I dei dagar, når den tid kjem,lyder ordet frå Herren,skal dei leita etter Israels skuld, ¬men fåfengt,etter Judas synd, ¬men ho finst ikkje,for eg tilgjev dei eg lèt vera att.
21. Far opp mot Meratajim-landetog strid imot det!Gå mot dei som bur i Pekod,forfylg dei med sverd ¬og bannstøyt dei!Gjer alt det eg byd deg,lyder ordet frå Herren.
22. Det er stridsgny i landet,og alt bryt heilt i hop.
23. Å, kor han er knust og broten,den hamaren som slo all jorda!Å, kor Babylonia har vortetil skræmsle mellom folka!
24. Eg sette snarer for deg, Babel,og før du visste av det,var du fanga.Du vart funnen og gripen,fordi du gjekk til strid ¬mot Herren.
25. Herren har opna sitt lagerog teke fram sin harmes våpen;for Herren Gud, Allhærs Gud,har eit verk å gjera ¬i Kaldearlandet.
26. Rykk fram mot landet ¬frå alle kantarog lat opp kornkammera der!Kast kornet opp i haugar,bannlys det,lat ingenting vera att!
27. Hogg ned alle oksane deira,lat dei gå til slakting!Ve dei! Dagen deira er komen,tida då dei må gjera rekneskap.
28. Høyr, dei rømerog kjem seg bort frå Babylonia.Dei vil kunngjera i Sionat Herren vår Gud ¬har teke hemn,hemn for templet sitt.