1. Gå ikring i Jerusalems gaterog merk dykk det de ser,leita på torg og plassarom de finn einkvan,om det finst ein einaste ¬som gjer rettog legg vinn på truskap,så eg kan tilgje folket i byen.
2. Dei seier nok:«Så sant Herren lever»,men gjer likevel rang eid.
3. Herre, du ser då etter truskap.Om du slår dei,kjenner dei ikkje vondt,om du gjer ende på dei,lèt dei seg ikkje aga.Dei gjer andletet hardare ¬enn steinog vil ikkje venda om.
4. Eg tenkte:Det er berre småkårsfolk,dei ber seg åt som dårar;for dei kjenner ikkje ¬Herrens veg,den retten deira Gud krev.
5. No vil eg gå til dei storeog tala med dei,for dei kjenner Herrens veg,den retten deira Gud krev.Men dei har alle brote åketog slite sund lekkjene.
6. Difor skal løva frå skogen ¬slå dei ned,steppeulven skal herja ¬mellom dei;attmed byane ligg leoparden ¬på lur,alle som går ut, vert rivne i hel.For deira brot er mange,gong på gong har dei falle frå.
7. Kvifor skulle eg tilgje deg?Sønene dine har gått bort ¬frå megog svore ved gudar ¬som ikkje er til.Eg gav dei det dei trong,men dei dreiv horog samla seg i horehuset.
8. Dei er som brunstige, ¬velfødde hestar,kvar mann kneggjar etter kona ¬til grannen.
9. Skulle eg ikkje krevja dei ¬til rekneskap for dette?lyder ordet frå Herren.Skulle eg ikkje hemna megpå eit såvore folk?
10. Stig opp på terrassane i byen,øydelegg dei, men ikkje heilt!Ta bort vinrankene der,for dei høyrer ikkje Herren til.
11. Ja, dei har vore trulause ¬mot meg,både Israels ætt og Judas ætt,lyder ordet frå Herren.