4. Omskjer dykk for Herren,ta bort dykkar hjartans ¬førehud,de Juda-menn ¬og Jerusalems-buar!Elles skal harmen min ¬loga som eldog brenna ¬utan at nokon sløkkjer,for alt det vonde de har gjort.
5. Kunngjer dette i Juda,rop det ut i Jerusalem:Lat hornet ljoma i landet,og rop av full hals:Samla dykk og lat oss gåinn i festningsbyane!
6. Lyft hærmerket ¬og før det til Sion!Berga dykk og stogga ikkje!For eg sender ei ulukke ¬frå nord,ei veldig øydelegging.
7. Ei løve stig opp or kjerret.Ein som herjar mellom folka,tek ut og fer frå sin stad;han vil gjera landet ditt ¬til ei audn.Byane dine skal leggjast i grus,så ingen kan bu der.
8. Bind difor syrgjeplagg ¬om livet,set i med klagerop og hyl!For Herrens brennande vreidehar ikkje vendt seg frå oss.
9. Den dagen, ¬lyder ordet frå Herren,skal kongen og hovdingane ¬missa motet.Prestane skal stivna av redsleog profetane stå der lamslegne.
10. Eg sa: Å, Herre Gud,du har sanneleg svikedette folket og Jerusalemdå du sa: «De skal ha fred»,og så sit sverdet ¬i strupen på oss.
11. På den tid skal det seiasttil dette folket og til Jerusalem:Ein vind som dirrar av hete,er på veg mot folket mittfrå dei snaue høgdene ¬i øydemarka,ikkje som når ein kastar ¬og reinsar korn,
12. nei, ein sterkare storm ¬kjem hit på mitt bod.No vil eg òg fella dom over dei.
13. Som uversskyer ¬stig fienden opp;hans vogner er som ein storm,hans hestar snøggare ¬enn ørnar.Ve oss, det er ute med oss!