6. Herren sa til meg i kong Josjias dagar: Har du sett kva Israel, den fråfalne, har gjort? Ho gjekk opp på alle høge haugar og la seg under kvart grønt tre og dreiv utukt der.
7. Eg tenkte: «Etter at ho har drive på med alt dette ei stund, vil ho venda om til meg.» Men ho vende ikkje om.Det såg den trulause systera hennar, Juda.
8. Og ho såg at eg sende Israel, den fråfalne, bort og gav henne skilsmålsbrev fordi ho hadde drive utukt. Den trulause systera hennar, Juda, vart likevel ikkje redd, men gjekk av stad og dreiv utukt, ho òg.
9. Med sitt lauslyndte horeliv vanhelga ho landet; ho dreiv utukt med stein og tre.
10. Den trulause systera, Juda, vende likevel ikkje om til meg av heile sitt hjarta, men berre lest gjera det, lyder ordet frå Herren.
11. Herren sa til meg: Den fråfalne, Israel, har mindre skuld enn den trulause, Juda.
12. Gå og rop ut desse orda mot nord:Vend om, du fråfalne Israel!lyder ordet frå Herren.Eg ser ikkje lenger på deg ¬med harme,for eg er miskunnsam,lyder ordet frå Herren,eg vil ikkje evig vera vreid.
13. Berre vedgå di skuld,at du har gjort opprør ¬mot Herren din Gud.Du fór ikring ¬etter framande gudar– under kvart grønt tre,du høyrde ikkje på meg,lyder ordet frå Herren.