12. Gå og rop ut desse orda mot nord:Vend om, du fråfalne Israel!lyder ordet frå Herren.Eg ser ikkje lenger på deg ¬med harme,for eg er miskunnsam,lyder ordet frå Herren,eg vil ikkje evig vera vreid.
13. Berre vedgå di skuld,at du har gjort opprør ¬mot Herren din Gud.Du fór ikring ¬etter framande gudar– under kvart grønt tre,du høyrde ikkje på meg,lyder ordet frå Herren.
14. Vend om, de fråfalne søner! lyder ordet frå Herren. For eg er herren dykkar. Eg vil ta dykk, éin frå ein by og to frå ei ætt, og føra dykk til Sion.
15. Eg vil gje dykk hyrdingar etter mitt hjarta, og dei skal vakta dykk med kunnskap og skjøn.
16. Når de aukar og veks i landet i dei dagane, lyder ordet frå Herren, skal dei ikkje lenger tala om Herrens paktkiste eller koma henne i hug. Dei skal ikkje tenkja på henne og ikkje sakna henne, og det skal aldri lagast ei ny kiste.