1. Herren sa til meg: Om så Moses og Samuel steig fram for meg, ville eg ikkje ha medkjensle med dette folket. Send dei bort frå meg, lat dei fara!
2. Og spør dei deg: «Kvar skal vi gå?» skal du svara: Så seier Herren: Til døden med dei ¬som er etla til å døy,lat sverdet råka dei ¬som skal falla for sverd,og svolt dei ¬som skal svelta i hel,i fangenskap med dei ¬som skal takast til fange!
3. På fire måtar vil eg straffa dei, lyder ordet frå Herren: Med sverd til å drepa, med hundar til å slepa bort, med fuglane under himmelen og dyra på marka til å eta og øyda.
4. Eg gjer dei til eit skræmebilete for alle rike på jorda, på grunn av det som Juda-kongen Manasse, son til Hiskia, har gjort i Jerusalem.
5. Ja, kven tykkjer synd i deg, ¬Jerusalem,kven syner medkjensle ¬med deg?Kven tek av frå vegen og spørkorleis det står til med deg?
6. Du støytte meg frå deg, ¬lyder ordet frå Herren,og snudde ryggen til.Difor rette eg handa utog ville gjera ende på deg;eg var trøytt av å ynkast.
7. Med kasteskuffel ¬spreidde eg deikringom i byane i landet.Barnlaust gjorde eg folket mittog lét det gå til grunne,for det vende ikkje om ¬frå si vonde ferd.
8. Det vart fleire enkjer hjå deienn det er sandkorn ved havet.Eg sende mot dei ¬unge stridsmennsom herja midt på ljose dagen.Brått lét eg skakande redsle ¬koma over dei.
9. Jamvel ho som var mor ¬til sju born,visna bort ¬og seig maktlaus om.Hennar sol gjekk ned ¬medan det endå var dag,ho vart til spott og skam.Dei som er att av folket,gjev eg over til sverdetfor augo på deira fiendar,lyder ordet frå Herren.