1. Dette er Herrens ord som kom til Jeremia den gongen turken herja:
2. Juda syrgjer, ¬byane er bortvisna.Dei bøyer seg til jorda i sorg,klagerop stig opp ¬frå Jerusalem.
3. Stormennene i byensender sine tenarar etter vatn.Men når dei kjem til brunnane,finn dei ikkje vatn.Dei kjem att med tome spann,skjemde og vonbrotne ¬dekkjer dei hovudet.
4. Jorda rivnarfordi det ikkje kjem regn ¬i landet,difor dekkjer bøndene ¬hovudet i skam.
5. Jamvel hinda utpå markagår ifrå sin nyfødde kalvfordi det ikkje finst ¬eit grønt strå.
6. På snaue høgder står villeselog syp etter anden ¬som sjakalar;augo deira er sløve og mattefordi det ikkje finst gras.
7. Om våre misgjerningar ¬vitnar mot oss,så grip likevel inn ¬for ditt namn skuld, Herre!Gong på gong har vi falle fråog synda mot deg.
8. Herre, du som er Israels vonog frelsar i trengselstid,kvifor er du ¬som ein gjest i landet,lik ein ferdamann ¬som berre stoggar for ei natt?
9. Kvifor er du ¬som ein rådvill mann,lik ein krigar ¬som ikkje kan hjelpa?Du er då midt imellom oss, ¬Herre,ditt namn er nemnt over oss.Så gå ikkje frå oss!
10. Så seier Herren ¬om dette folket:Dei likar å flakka ikringog sparer ikkje føtene sine.Men Herren har ikkje ¬hugnad i dei.No vil han koma ¬deira misgjerning i hugog straffa dei for deira synder.
11. Herren sa til meg: Bed ikkje om at det skal gå dette folket vel!
12. Når dei fastar, høyrer eg ikkje på klageropa deira, og når dei ber fram brennoffer og grødeoffer, bryr eg meg ikkje om dei. Nei, med sverd og svolt og pest vil eg gjera ende på dei.
13. Då svara eg: Men, Herre Gud, profetane seier då til dei: «De skal ikkje få kjenna sverd og ikkje koma ut for svolt, for eg vil gje dykk sann fred og tryggleik på denne staden.»
14. Men Herren sa til meg: Lygn spår desse profetane i mitt namn. Ikkje har eg sendt dei og ikkje gjeve dei noko påbod og ikkje tala til dei. Falske syner, gagnlause spådomar og svikefulle påfunn er det dei ber fram for dykk.