15. Gagnlause er dei, ¬eit verk til å spotta,i rekneskapsstunda ¬er det ute med dei.
16. Såleis er ikkje han ¬som er Jakobs del,for det er han som skaper alt.Israel er hans eiga ætt.Herren, Allhærs Gud, ¬er hans namn.
17. Pakk sekken, far ut or landet,du som bur i ein kringsett by!
18. For så seier Herren:Denne gongen slengjer eg bortdei som bur i landet;eg fører dei ut i trengsle,så dei skal finna meg.
19. Ve meg, for eit slag!Ulækjande er mitt sår.Dette er berre ei lidingsom eg må tola, tenkte eg.
20. Teltet mitt er herja,og alle teltsnorer avslitne.Borna mine har fare frå meg, ¬dei er borte;det er ikkje lenger nokonsom set opp teltet mittog spenner ut teltdukane.
21. For gjætarane er dumme ¬som fe,dei søkjer ikkje Herren.Difor har dei ikkje lukka ¬med seg,og heile flokken deira ¬er spreidd.
22. Høyr, det kjem ei meldingog eit kraftig drøn ¬frå landet i nord.Byane i Juda ¬skal gjerast til ei audn,ein tilhaldsstad for sjakalar.
23. Herre, eg veit at mennesketikkje sjølv rår for sin veg,og at ferdamannen ikkje sjølvkan styra sine steg.
24. Tukta meg, Herre, ¬men med måte,ikkje i vreide, ¬så du gjer meg til inkjes.
25. Renn harmen din ut ¬over folkeslagsom ikkje kjenner deg,over ætter ¬som ikkje kallar på deg.For dei har ete opp Jakob,ete han opp ¬og gjort ende på hanog lagt hans bustad i øyde.