12. Den førebuingstida som var fastsett for dei unge møyane, varte tolv månader. I seks månader vart dei stelte med myrrasalve og i seks månader med andre angande salvar. Fyrst når denne tida var over, skulle kvar av møyane gå inn til kong Xerxes.
13. Når ei jente gjekk inn til kongen, fekk ho ta med seg alt ho bad om, frå kvinnehuset til kongsgarden.
14. Om kvelden gjekk ho inn, og om morgonen gjekk ho attende til det andre kvinnehuset. Der hadde Sja’asgas tilsynet, den kongelege hoffmannen som vakta fylgjekonene. Sidan kom ho ikkje inn att til kongen med mindre han hadde lagt slik hug til henne at ho vart kalla til han med namns nemning.
15. Så kom turen til Ester, dotter til Abihajil, som var farbror til Mordekai, fosterfar hennar. Då ho skulle inn til kongen, bad ho ikkje om anna enn det kongsmannen Hegai, han som vakta kvinnene, rådde henne til. Og alle som såg Ester, tykte vel om henne.
16. Det var i den tiande månaden, det er tebet månad, i det sjuande styringsåret åt kong Xerxes, at Ester vart henta heim til han i kongsgarden.
17. Kongen fekk Ester meir kjær enn dei andre kvinnene. Ho vann hans godhug og velvilje framom alle hine møyane. Han sette ei kongeleg krone på hovudet hennar og gjorde henne til dronning i staden for Vasjti.
18. Til ære for Ester heldt kongen eit stort gjestebod for stormennene og embetsmennene sine. Han gav skattelette i provinsane og delte ut gåver, som det sømer seg for ein konge.
19. Då det andre gongen vart samla saman ungmøyar, sat Mordekai i porten til kongsgarden.