6. Sjå, Israels leiarar som er i deg, by, brukar alle si makt til å renna ut blod.
7. Folket ditt vanvørder far og mor; dei gjer vald mot innflyttarane og er harde med farlause og enkjer.
8. Heilagdomane mine vanvørder du, og kviledagane mine vanhelgar du.
9. Det er folk i deg som baktalar andre og vil ta livet av dei. Dei et offerkjøt på haugane dine og gjer andre skamlause ting.
10. Dei ligg med kona åt far sin og krenkjer kvinner som har si månadstid.
11. Éin gjer skamlause ting med kona åt nesten sin, ein annan skjemmer sonekona si, og den tredje krenkjer syster si, som er dotter til hans eigen far.
12. Somme tek imot pengar for å drepa menneske. Du tek renter og driv åger. Du gjer urett og vald mot nesten din. Men du gløymer meg, lyder ordet frå Herren Gud.
13. No slår eg hendene saman fordi du har skaffa deg urett vinning, og fordi du har rent ut blod.
14. Kan du halda motet oppe og ha styrke i hendene den dagen eg grip inn mot deg? Eg, Herren, har tala, og eg skal setja det i verk.
15. Eg spreier deg mellom folkeslaga og strøyer deg ut i landa. Og eg friar deg heilt for ureinskapen din.
16. Beint for augo på folkeslag vert du vanæra for det du har gjort. Då skal du sanna at eg er Herren.
17. Herrens ord kom til meg, og det lydde så:
18. Menneske, for meg har israelittane vorte som slagg. Alle er dei som kopar, tinn, jern og bly i ein smelteomn. Som slagg mellom sølv har dei vorte.