7. Når Herren hadde godhug for dykk og valde dykk ut, var det ikkje fordi de var større enn alle andre folk; for de er det minste av alle folka.
8. Men Herren elska dykk og ville halda den eiden han hadde svore fedrane dykkar. Difor førte han dykk bort med sterk hand og fria deg ut or trælehuset, or hendene på farao, egyptarkongen.
9. Så må du vita at Herren din Gud, han er Gud, den trufaste Gud, som held si pakt og gjer vel i tusen ættleder mot dei som elskar han og held boda hans.
10. Men den som hatar han, løner han med undergang. Han er ikkje sein til å løna den som hatar han.
11. Så hald då fast ved dei bod, føresegner og domar som eg no gjev deg, og lev etter dei!
12. Dersom de lyder desse boda og legg vinn på å leva etter dei, skal Herren din Gud halda fast ved si miskunn og den pakta han gjorde med fedrane dine og stadfeste med eid.
13. Han skal elska deg og velsigna deg og gjera ætta di stor. Han skal velsigna borna dine og grøda di, kornet og vinen og oljen, det som vert født av storfe, og det som kjem til mellom småfe, i det landet han med eid lova fedrane dine å gje deg.
14. Velsigna skal du vera framom alle andre folk; hjå deg skal det ikkje finnast nokon som er utan avkom, korkje menn eller kvinner eller noko av husdyra dine.