33. Vinen deira er ormegift,grufullt ormeeiter.
34. Alt dette er gøymt hjå meg,forsegla i mitt forrådskammer
35. til dagen som kjem ¬med hemn og attergjeld,den tid då foten deira vert ustø.Ja, deira ulukkedag er nær;snart kjem det som ventar dei.
36. Men Herren vil syta forat hans folk får sin rett,og ha medkjensle ¬med sine tenarar;for han ser ¬at deira makt er borte,det er ute både med træl og fri.
37. Så spør han: Kvar er no deira gudar,berget dei leit på,
38. som åt feittet av deira slaktofferog drakk vinen ¬dei ofra som drikkoffer?Lat dei reisa seg og hjelpa dykk,lat dei gje dykk livd og vern!
39. Sjå no, berre eg er Gud,det finst ingen annan gud ¬enn eg.Eg tek liv, og eg gjev liv,eg sårar, og eg lækjer;og ingen kan berga or mi hand.
40. Eg lyfter mi hand ¬mot himmelen og seier:Så sant eg lever evig,
41. når eg kvesser ¬mitt lynande sverdog retter ut mi hand til doms,då tek eg hemn ¬over mine fiendar,gjev mine motstandarar ¬det dei fortener.
42. Eg gjer mine piler ¬drukne av blod,blodet av falne og fangar,og lèt mitt sverd eta kjøt,hovud av fiendens hovdingar.
43. Pris hans folk, de folkeslag,for han hemner ¬blodet åt sine tenarar.Han tek hemn over sine fiendarog gjer soning ¬for sitt land og folk.
44. Moses kom og bar fram heile dette kvadet, han og Josva Nunsson, medan folket høyrde på.
45. Og då Moses var ferdig med å bera fram alle desse orda for heile Israel,