2. elleve dagsreiser frå Horeb etter den vegen som fører over Se’ir-fjella til Kadesj-Barnea.
3. Det var i det førtiande året, den fyrste dagen i den ellevte månaden, han tala til israelittane og kunngjorde alt det som Herren hadde sagt at han skulle tala til dei.
4. Då hadde han vunne over amorittkongen Sihon, som budde i Hesjbon, og Basan-kongen Og, som budde i Asjtarot og Edre’i.
5. Austanfor Jordan, i Moab, var det Moses tok til å leggja ut denne lova. Han sa:
6. Herren vår Gud tala såleis til oss ved Horeb: «Lenge nok har de halde dykk ved dette fjellet.
7. Ta no ut og far til fjell-landet åt amorittane og til grannefolka deira i Jordan-dalen, i fjellbygdene og i Sjefela, i Negev og utmed havet, til Kanaan-landet og til Libanon, heilt bort til Storelva, Eufrat.
8. Sjå, eg har lagt landet ope for dykk. Far av stad og ta det landet som Herren svor at han ville gje fedrane dykkar, Abraham, Isak og Jakob, og etterkomarane deira.»
9. Den gongen sa eg til dykk: «Eg kan ikkje greia strevet med dykk åleine.
10. Herren dykkar Gud har late dykk auka i tal, så de i dag er mange som stjernene på himmelen.
11. Gjev Herren, dykkar fedrars Gud, må gjera dykk tusen gonger så talrike som de no er, og velsigna dykk, som han har lova.
12. Men korleis kan eg åleine greia strevet og møda med dykk og trettene dykkar?
13. Kom med nokre vise, vituge og velrøynde menn frå kvar ætt, så skal eg setja dei til førarar for dykk.»
14. Då svara de meg: «Det er både rett og godt, det du rår oss til å gjera.»
15. Så tok eg ættehovdingane dykkar, vise og velrøynde menn, og sette dei til leiarar og førarar for dykk, somme over tusen, somme over hundre, somme over femti og somme over ti, og gjorde dei til tilsynsmenn for ættene.
16. Den gongen gav eg domarane dykkar dette påbodet: «Høyr på landsmennene dykkar, og døm rettvist når nokon har sak med ein landsmann eller med ein innflyttar som bur hjå han.