1. Då Bileam skjøna at Herren ville velsigna Israel, gjekk han ikkje bort og søkte varsel, som han før hadde gjort, men vende seg mot øydemarka.
2. Han såg utover og fekk auga på Israels-ættene, som låg der side om side. Då kom Guds Ande over han,
3. og han kvad:Så seier Bileam, son til Beor,så seier mannen ¬med attlatne augo,
4. så seier han ¬som høyrer ord ifrå Gudog får syner frå Den Allmektige,der han sit med klårsynte augo:
5. Kor fagre dine telt er, Jakob,dine bustader, Israel!
6. Dei er som vide dalar,som hagar langs ei elv,lik aloëtre ¬som Herren har planta,lik sedrar som veks attmed vatn.
7. Vatnet strøymer frå Israels kar,det dei sår, ¬får rikeleg med væte. Større enn Agag ¬skal kongen deira vera,høgt skal hans velde nå.
8. Gud førte dei ut or Egypt,og dei har styrke ¬som ein villokse.Dei øyder ut fiendslege folk,knuser deira bein ¬og bryt deira piler.
9. Dei legg seg ned ¬og kviler som ei løve,som ei løvinne ¬– kven torer vekkja henne?Velsigna er den ¬som velsignar deg,og forbanna den ¬som forbannar deg.
10. Då vart Balak brennande harm på Bileam. Han slo saman hendene og sa til han: «Eg kalla deg hit for at du skulle forbanna fiendane mine, og no har du velsigna dei tre gonger!
11. Kom deg heim att så fort du kan! Eg hadde tenkt å visa deg stor ære, men sjå, Herren har nekta deg æra.»
12. Bileam svara: «Eg sa då alt til dei mennene du sende: