10. Han svara: «Balak, son til Sippor, kongen i Moab, har sendt dette bodet til meg:
11. Sjå, eit folk har kome frå Egypt. Dei er så mange at dei fyller heile landet. Kom no og forbanna dei for meg! Kanskje eg då kan strida mot dei og driva dei ut or landet.»
12. Gud sa til Bileam: «Gå ikkje med dei! Du skal ikkje forbanna dette folket; for det er velsigna.»
13. Då Bileam stod opp om morgonen, sa han til hovdingane som Balak hadde sendt: «Far heim att til landet dykkar! Herren gjev meg ikkje lov til å fylgja med dykk.»
14. Så tok Moab-hovdingane av stad. Dei kom til Balak og fortalde at Bileam ikkje ville vera med dei.
15. Då sende Balak andre hovdingar, fleire og gjævare enn dei fyrste.
16. Dei kom til Bileam og sa: «Så seier Balak, son til Sippor: Sei ikkje nei, men kom til meg!
17. Eg vil visa deg stor ære, og alt det du bed om, skal eg gjera. Kom berre og forbanna dette folket for meg!»
18. Bileam svara kongsmennene: «Om Balak gav meg alt det sølv og gull han har i huset sitt, kunne eg ikkje gjera noko, korkje smått eller stort, som går imot det Herren min Gud har sagt.
19. Ver no her i natt, de òg, så får eg vita kva Herren vil seia meg.»
20. Om natta kom Gud til Bileam og sa til han: «Er desse mennene komne hit for å henta deg, så stå opp og gå med dei! Men gjer ikkje anna enn det eg seier deg!»
21. Om morgonen stod Bileam opp, sala eselet sitt og tok ut saman med Moab-hovdingane.
22. Men Gud vart brennande harm fordi han fylgde med. Difor stelte Herrens engel seg framfor han på vegen som ein motstandar. Då han kom ridande på eselet sitt i lag med dei to tenarane sine,
23. fekk eselet auga på Herrens engel som stod der på vegen med drege sverd i handa. Eselet tok av frå vegen og gjekk ut på marka. Men Bileam ville ha det inn att på vegen og gav det eit slag.
24. Sidan stelte Herrens engel seg på ein smal veg mellom vingardane. Det var steingard på begge sider.