3. Men går det føre seg etter at sola har runne, er det drap. Ein tjuv skal gje full bot. Eig han ingenting, skal han seljast til vederlag for det han har stole.
4. Vert det stolne dyret funne hjå han, og det enno er levande, skal han bøta dobbelt, anten det er ein okse, eit esel eller ein sau.
5. Når ein mann lèt feet sitt beita på ein åker eller i ein vingard, og han slepper det laus så det kjem til å beita på annan manns åker, då skal han til vederlag gje det beste som veks på åkeren og i vingarden hans.
6. Når det kjem opp lauseld, og det fatar i ein klunger, og korn i stakk eller på rot eller heile åkeren brenn opp, då skal den som var skuld i brannen, gje vederlag.
7. Når ein mann lèt ein annan ta vare på pengar eller eigneluter for seg, og det vert stole frå huset det ligg i, då skal tjuven, så sant han vert funnen, gje dobbelt vederlag.
8. Men vert ikkje tjuven funnen, skal dei føra huseigaren fram for Gud, så det kan avgjerast om han ikkje har rett ut handa si etter det som nesten hans eig.
9. Kvar gong det gjeld ei tjuvesak, anten det er ein okse, eit esel, ein sau eller klede eller eitkvart anna som er bortkome, og éin seier: «Han er det», då skal saka mellom dei to koma fram for Gud. Og den som Gud dømer skuldig, skal gje den andre dobbelt vederlag.
10. Når ein mann set bort eit esel, ein okse eller ein sau, eller noko anna dyr, til nesten sin, og det døyr eller kjem til skade eller vert røva, utan at nokon ser det,