11. då skal den andre sverja ved Herren at han ikkje har rett ut handa etter det som nesten hans åtte, og det skal avgjera saka mellom dei to. Den eiden skal eigaren ta for god, og mannen skal ikkje gje vederlag.
12. Men er dyret stole, skal han gje eigaren vederlag.
13. Er det ihelrive, skal han syna det fram til prov. Han skal ikkje gje vederlag for det som er ihelrive.
14. Når ein mann låner eit dyr av ein annan, og det kjem til skade eller døyr utan at eigaren er til stades, skal han gje fullt vederlag.
15. Men er eigaren til stades, skal han ikkje gje vederlag. Var dyret leigt, skal han likevel ha leiga.
16. Når ein mann forfører ei ung jente som ikkje er trulova, og ligg med henne, då skal han betala brureprisen og ta henne til kone.
17. Men vil ikkje faren la han få henne, skal han betala så mange pengar at det svarar til brureprisen for ei ung jente.
18. Ei trollkvinne skal du ikkje la leva.
19. Kvar den som har omgang med fe, skal bøta med livet.
20. Den som ofrar til andre gudar og ikkje til Herren åleine, skal bannlysast.
21. Du skal ikkje plaga ein innflyttar eller fara hardt fram mot han; for de har sjølve vore innflyttarar i Egypt.
22. De må aldri vera harde mot enkjer og farlause.
23. Er du hard mot dei, og dei ropar til meg, vil eg høyra ropa deira.
24. Då skal vreiden min loga opp, og eg skal slå dykk i hel med sverd, så konene dykkar vert enkjer og borna dykkar farlause.
25. Låner du pengar til ein landsmann, til ein fattig granne, då skal du ikkje vera som ein pengeutlånar mot han. Du skal ikkje krevja rente av han.
26. Tek du kappa åt landsmannen din i pant, skal du la han få henne att før sola glader.
27. For den er det einaste han har til å dekkja seg med; den skal han ha kring kroppen. Kva skal han elles liggja i? Når han ropar til meg, vil eg høyra; for eg er miskunnsam.