24. På den tid vart Hiskia så sjuk at det stod om livet. Då bad han til Herren, og Herren svara og gav han eit underfullt teikn.
25. Men Hiskia var ikkje takksam for den velgjerninga som han hadde røynt; han vart hovmodig. Då vart Herren harm på han og på folket i Juda og Jerusalem.
26. Men Hiskia audmykte seg, endå så hovmodig han var, og det same gjorde Jerusalems-buane. Difor kom ikkje Herrens vreidedom over dei så lenge Hiskia levde.
27. Hiskia vann stor rikdom og ære. Han laga seg skattkammer, der han gøymde sølv og gull og dyre steinar, balsamolje, våpen og allslags fine ting.
28. Han bygde lagerhus til avlinga av korn og druesaft og olje og fjøs til bufe av alle slag, og han la seg til buskap på båsen.
29. Like eins bygde han byar og fekk seg småfe og storfe i mengd; for Gud hadde gjeve han mykje gods.
30. Det var Hiskia som stengde det øvre utlaupet av Gihon-kjelda og leidde vatnet under jorda til vestsida av Davids-byen. I alt han tok seg føre, hadde han lukka med seg.