1. Men Gud kom i hug Noah og alle villdyra og alle husdyra som var med han i arka. Og Gud lét ein vind blåsa over jorda, og vatnet tok til å siga.
2. Kjeldene i havdjupet og lukene på himmelen stengdest, og regnet frå himmelen stogga.
3. Etter kvart drog vatnet seg attende frå jorda. Då hundre og femti dagar var lidne, hadde det minka.
4. Den syttande dagen i den sjuande månaden tok arka grunn på Ararat-fjella.
5. Og vatnet minka meir og meir heilt til den tiande månaden. Den fyrste dagen i den tiande månaden synte fjelltoppane seg.
6. Då førti dagar var lidne, opna Noah den luka han hadde laga på arka,
7. og sleppte ut ein ramn. Han flaug att og fram til dess vatnet hadde turka bort frå jorda.
8. Så sende Noah ut ei due; han ville sjå om vatnet hadde sige unna frå marka.
9. Men dua fann ingen stad der ho kunne kvila foten sin, og kom attende til han i arka; for det stod vatn over heile jorda. Han rette ut handa, greip dua og tok henne inn til seg i arka.