32. For eg, tenaren din, tok på meg å svara for guten hjå far min. Eg sa: «Kjem eg ikkje heim att til deg med han, skal eg stå i skuld til deg alle mine dagar.»
33. Lat difor meg vera att i staden for guten og vera trælen din, herre! Lat han fara heim att saman med brørne sine!
34. For korleis kunne eg koma heim att til far når guten ikkje var med? Eg heldt ikkje ut å sjå på den sorg som då kom over far min.