18. Då gjekk Juda fram for han og sa: Høyr her, herre! Lat tenaren din få tala eit ord til deg, og ver ikkje harm på meg! Du er då som farao sjølv!
19. Du spurde oss, herre: «Har de nokon far eller bror?»
20. Då svara vi: «Ja, vi har ein gamal far, og han har ein ung son, som han fekk på sine gamle dagar. Denne guten hadde ein bror, men han er borte. No er han åleine att etter mor si, og far hans er så glad i han.»
21. Du sa til tenarane dine: «Kom hit til meg med han, så eg får sjå han med eigne augo.»
22. Då sa vi til deg, herre: «Guten kan ikkje skiljast frå far sin; for skilst han frå han, døyr faren.»
23. Men du sa til tenarane dine: «Kjem ikkje yngste bror dykkar med hit, vil eg ikkje sjå dykk for augo mine.»
24. Då vi så kom heim til far vår, tenaren din, fortalde vi han kva du hadde sagt, herre.
25. «Far av stad att,» sa far, «og kjøp litt korn til oss!»