8. Då døydde Debora, fostermor hennar Rebekka, og ho vart gravlagd nedanfor Betel, under den store eika; den kalla dei Gråte-eika.
9. Endå ein gong synte Gud seg for Jakob, etter at han var komen heim frå Mesopotamia, og velsigna han.
10. Og Gud sa til han:«No heiter du Jakob.Men du skal ikkje lenger ¬heita Jakob;Israel skal namnet ditt vera.»Såleis fekk han namnet Israel.
11. Og Gud sa til han:«Eg er Gud Den Allmektige.Du skal veksa og aukast!Eit folk, ja, mange folkeslagskal ættast frå deg,og kongar skal ha sitt opphav ¬i deg.
12. Og det landet som eg gavAbraham og Isak,det gjev eg degog ætta di etter deg.»
13. Så fór Gud opp frå han, frå den staden der han hadde tala med han.
14. Jakob reiste ein minnestein der Gud hadde tala med han. Og han auste drikkoffer på steinen og slo olje over han.
15. Og Jakob kalla den staden der Gud hadde tala med han, Betel.
16. Så tok dei ut frå Betel. Då dei endå hadde eit stykke att til Efrat, fekk Rakel eit barn. Det var ei hard fødsle.
17. Medan ho låg i hardaste riene, sa jordmora til henne: «Ver ikkje redd! Denne gongen òg får du ein son.»
18. Med det same ho anda ut – for det kosta henne livet – kalla ho han Ben’oni. Men faren gav han namnet Benjamin.
19. Rakel døydde og vart gravlagd attmed vegen til Efrat, det er Betlehem.
20. Og Jakob reiste ein minnestein på grava hennar. Det er gravsteinen hennar Rakel, som står der den dag i dag.
21. Så tok Israel ut att og sette opp teltet sitt bortanfor Migdal-Eder.