8. Sønene til Ladan var Jehiel, som var hovding, og Setam og Joel, tre i talet.
9. Sønene til Sjimi var Sjelomot, Hasiel og Haran, tre i talet. Det var hovdingane i Ladan-ættene.
10. Sønene til Sjimi var Jahat, Sisa, Je’usj og Beria. Det var Sjimi-sønene, fire i talet.
11. Jahat var hovding, så kom Sisa. Je’usj og Beria hadde ikkje mange søner; difor vart dei rekna for ei ættgrein, eitt yrkeslag.
12. Sønene til Kehat var Amram, Jishar, Hebron og Ussiel, fire i talet.
13. Sønene til Amram var Aron og Moses. Aron vart utskild, så han og sønene hans til alle tider skulle vigsla dei høgheilage tinga, bera fram offer for Herren og lysa velsigning i hans namn til evig tid.
14. Men sønene til Moses, gudsmannen, skulle reknast til Levi-ætta.
15. Sønene hans var Gersjom og Elieser.
16. Gersjom hadde sonen Sjubael, som var hovding.
17. Son til Elieser, Rehabja, var òg hovding. Elieser hadde ikkje fleire søner, men sønene til Rehabja var svært mange.
18. Jishar hadde sonen Sjelomit, som var hovding.
19. Av Hebron-sønene var Jeria hovding; den andre var Amarja, den tredje Jahasiel og den fjerde Jekamam.
20. Av Ussiel-sønene var Mika hovding, og så kom Jisjia.
21. Merari-sønene var Makli og Musji. Sønene til Makli var Elasar og Kisj.
22. Då Elasar døydde, var det ingen søner etter han, berre døtrer; dei gifte seg med frendane sine, sønene til Kisj.
23. Sønene til Musji var Makli, Eder og Jeremot, tre i talet.
24. Dette var Levi-sønene, kvar ættgrein for seg, alle ættehovdingane som vart talde og nemnde med namn, ein for ein. Dei var det som stelte med tenesta i Herrens hus, og det gjorde dei frå tjueårsalderen og oppover.
25. David sa: «No har Herren, Israels Gud, gjeve folket sitt ro og vil bu i Jerusalem til evig tid.