17. For så lydde Herrens ord til meg: Du skal ikkje eta eller drikka noko der og ikkje fara heim att den vegen du kom.»
18. Då sa den andre: «Eg òg er profet liksom du. Ein engel kom til meg med bod frå Herren og sa: Ta han med deg heim, så han kan få seg mat og drikke.» Men då han sa det, laug han for han.
19. Så vart gudsmannen med han heim og åt og drakk i huset hans.
20. Medan dei sat til bords, kom Herrens ord til profeten som hadde fått han med seg heim,
21. og han ropa til gudsmannen som var komen frå Juda: «Så seier Herren: Sidan du trassa Herrens ord og ikkje heldt deg etter det bodet som Herren din Gud gav deg,
22. men gjekk attende og åt og drakk på den staden der han hadde sagt at du ikkje skulle eta eller drikka, så skal liket ditt ikkje koma i grava åt fedrane dine.»
23. Då gudsmannen hadde ete og drukke, sala profeten eselet for han,
24. og han tok av stad. Men på vegen kom det ei løve imot han. Ho drap han, og liket vart slengt ned på vegen. Eselet vart ståande attmed liket, og der stod løva òg.
25. Best det var, kom det nokre menn framom. Dei såg liket som låg slengt på vegen, og løva som stod attmed det. Då dei kom til byen der den gamle profeten budde, fortalde dei om det dei hadde sett.
26. Då profeten som hadde fått mannen med seg heim frå vegen, fekk høyra det, sa han: «Det er den gudsmannen som trassa Herrens ord. Difor lét Herren løva ta han, og ho har rive han i hel, etter det ordet Herren hadde tala til han.»
27. Så sa profeten til sønene sine: «Sala eselet for meg!» Dei så gjorde,
28. og han tok av stad. Han fann liket liggjande på vegen og eselet og løva som stod attmed det. Løva hadde ikkje ete liket og ikkje rive sund eselet.