19. И секое создание со нетрпение го очекува откривањето на синовите Божји,
20. зашто и созданието не ѝ се покори на суетата доброволно, туку по волјата на Оној Кој го покори, а со надеж,
21. дека и самото создание ќе се ослободи од ропството на распадливоста при славното ослободување на чедата Божји.
22. Зашто знаеме дека целото создание заедно со нас стенка како во породилни болки.
23. И не само тоа, туку и ние самите, кои ги имаме првините на Духот, воздивнуваме во себе, очекувајќи посинување и откупување на нашето тело.
24. Зашто со таа надеж бевме спасени. А надежта што се гледа не е вистинска надеж. Зашто, кој би се надевал во тоа што го гледа?
25. Кога се надеваме, пак, на она што не го гледаме, со трпение го очекуваме.
26. Исто така и Духот нѐ поткрепува во нашата немоќ; бидејќи ние не знаеме како треба да се молиме. Па сепак, Духот Сам посредува за нас со неискажливо воздивнување.
27. А Оној Кој ги истражувал срцата, знае каква е мислата на Духот, бидејќи Тој по волјата на Бога посредува за светиите.
28. А знаеме дека на оние што Го љубат Бога и се повикани по Негова волја, сѐ им содејствува за добро;