3. Тогаш Јуда, што Го предаде, кога виде дека е Тој осуден, се покаја и им ги врати триесетте сребреници на првосвештениците и старешините,
4. велејќи им: „Згрешив, зашто предадов невина крв!“ А тие му одговорија: „Што ни е грижа нам за тоа? Мисли му ти!“
5. Тој ги фрли сребрениците во храмот, излезе и отиде, та се обеси.
6. Првосвештениците ги собраа сребрениците и рекоа: „Не чини да се стават во касата на храмот, бидејќи се цена за крв.“
7. Откако се советуваа, ја купија со нив грнчаревата нива, за погребување на странци.
8. Затоа и до денес таа нива се вика Крвна нива.
9. Тогаш се исполни реченото преку пророкот Еремија, кој вели: „И ги зедоа триесетте сребреници, цената на Непроценливиот, Кого Го оценија синовите Израилеви,
10. и ги дадоа за грнчаревата нива, како што ми кажа Господ.“
11. И Исус застана пред управникот. И тој Го праша, велејќи: „Ти ли си Царот Јудејски?“ Исус му одговори: „Ти велиш.“
12. И кога Го обвинуваа првосвештениците и старешините, Тој ништо не одговараше.
13. Тогаш Пилат Му рече: „Не слушаш ли колку сведочат против Тебе?“
14. И не му одговори ниту на еден збор, така што управникот се чудеше многу.
15. А на секој Празник управникот имаше обичај да му пушта на народот по еден затвореник, кого тие сакаа.
16. Тогаш тие имаа еден прочуен затвореник, по име Варава.
17. И кога се собраа, Пилат им рече: „Кого сакате да ви го пуштам: Варава ли, или Исус, наречен Христос?“
18. Зашто знаеше дека Го беа предале од завист.
19. А во тоа време, кога тој седеше во судот, жена му порача да му кажат: „Не прави му ништо на Тој Праведник, зашто денеска многу пострадав на сон заради Него.“