19. И откако му заповеда на народот да седне по тревата, ги зеде петте леба и двете риби, погледна кон небото, ги благослови, ги прекрши и им ги даде лебовите на учениците, а учениците – на народот.
20. И јадеа сите и се наситија; и собраа дванаесет кошеви полни со останати парчиња.
21. А оние што јадеа беа околу пет илјади мажи, покрај жените и децата.
22. И веднаш ги присили Исус учениците Свои да влезат во коработ и да минат на другата страна пред Него, додека Тој да го распушти народот.
23. Па штом го распушти народот, Тој се искачи на планината за да се помоли насамо. И таа вечер остана таму Сам.
24. А коработ беше веќе на сред море и брановите го удираа, зашто ветрот дуваше спротивно.
25. Но на четвртата стража преку ноќта, дојде Исус кај нив, одејќи по морето.
26. А учениците, штом Го видоа како оди по морето, се уплашија и рекоа: „Тоа е привидение!“ и од страв извикаа.
27. Но, Исус веднаш им прозборе, велејќи: „Не бојте се! Јас сум, не плашете се!“
28. А Петар, одговарајќи Му, рече: „Господи, ако си Ти, заповедај да дојдам кај Тебе по водата!“
29. И Исус му рече: „Дојди!“ Па штом излезе од коработ, Петар тргна по водата за да дојде кај Исуса;
30. но, кога го виде силниот ветар, се уплаши, почна да тоне и извика: „Господи, спаси ме!“