21. Го праша Исус татко му: „Колку време има откако станува тоа со него?“ Тој одговори: „Од детството;
22. и многупати духот го фрлал во оган, и во вода, за да го погуби: но, ако можеш, смилувај се над нас и помогни ни!“
23. А Исус му рече: „Ако можеш да поверуваш – сѐ е можно за оној што верува!“
24. И одеднаш таткото на момчето извика и со солзи рече: „Верувам, Господи, помогни му на моето неверие!“
25. А Исус, штом виде дека се собра народ, строго му заповеда на нечистиот дух и му рече: „Духу нем и глув. Јас ти заповедам: излези од него, и не влегувај веќе во него!“
26. И кога извика, силно го стресе и излезе; а момчето беше како мртво, така што мнозина велеа дека умрело.
27. Исус, пак, откако го фати за рака, го исправи; и тоа стана.
28. И кога влезе Исус во една куќа, учениците Негови Го прашаа насамо: „Зошто ние не можевме да го истераме?“
29. И им рече: „Овој род со ништо не може да се истера, освен со молитва и пост.“
30. И кога излегоа оттаму, минуваа преку Галилеја; и Тој не сакаше некој да разбере.
31. Зашто ги учеше учениците Свои и им велеше дека Синот Човечки ќе биде предаден во човечки раце, и ќе Го убијат, и на третиот ден по убивањето ќе воскресне.
32. Но тие не ги разбираа овие зборови, а се плашеа да Го прашаат.
33. И дојде во Капернаум; и кога беше дома, ги праша: „Што се расправавте меѓу себе патем?“
34. А тие молчеа, зашто патем се расправаа меѓу себе, кој е најголем.
35. Тој седна и ги повика дванаесетмината, па им рече: „Кој сака да биде прв, нека биде последен од сите, и слуга на – сите!“
36. И тогаш зеде едно дете, го постави меѓу нив, го прегрна и им рече: