9. А оние, што јадеа, беа околу четири илјади. И ги распушти.
10. И веднаш влезе во кораб со учениците Свои и дојде во пределите Далманутски.
11. И излегоа фарисеите и почнаа да се препираат со Него, па искушувајќи Го, бараа од него знак од небото.
12. А Тој воздивна длабоко и рече: „Зошто овој род бара знак? Вистина ви велам: нема да му се даде знак на овој род.“
13. И кога ги остави, пак влезе во коработ и премина на другата страна.
14. А учениците Негови беа заборавиле да ги земат лебовите и немаа со себе во коработ, освен еден леб.
15. А Тој ги опоменуваше, велејќи: „Внимавајте, чувајте се од квасот фарисејски и од квасот Иродов!“
16. И си размислуваа меѓу себе, велејќи: „Тоа е затоа што немаме леб.“
17. А Исус, кога ги разбра, им рече: „Зошто зборувате за тоа што немате леб? Зар уште не сфаќате и не разбирате? Уште ли е скаменето вашето срце?
18. Очи имате, не гледате ли? Уши имате, не слушате ли? И не помните ли?