поглавја

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16

Нов Завет

Марко 8 Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (MK2006D)

Исус нахранува четири илјади луѓе

1. Во тие дни, кога се беше собрал многу народ и немаше што да јадат, Исус ги повика учениците Свои и им рече:

2. „Ми е жал за народот, зашто веќе три дни стојат кај Мене и нема што да јадат.

3. Ако ги пуштам да си одат гладни по куќите нивни, ќе премалеат по патот, зашто некои од нив се дојдени одда­ле­ку.“

4. Учениците Му одговорија: „Од каде може човек сите овие да ги нахрани со леб, овде во пустинава?“

5. И ги праша: „Колку лебови имате?“ А тие одговорија: „Седум.“

6. Тогаш му заповеда на народот да по­седне по земјата; па, откако ги зеде се­думте лебови, заблагодари, ги раскрши и им ги даде на учениците Свои да ги разделат; и тие ги разделија на народот.

7. Имаа и малку рипчиња; ги бла­гослови и заповеда да ги раздадат и нив.

8. И јадеа, и се наситија; и собраа се­дум кошници останати парчиња.

9. А оние, што јадеа, беа околу четири илјади. И ги распушти.

10. И веднаш влезе во кораб со уче­ни­ците Свои и дојде во пределите Дал­ман­утски.

Фарисеите бараат чудо

11. И излегоа фарисеите и почнаа да се препираат со Него, па искушувајќи Го, бараа од него знак од небото.

12. А Тој воздивна длабоко и рече: „Зошто овој род бара знак? Вистина ви велам: нема да му се даде знак на овој род.“

13. И кога ги остави, пак влезе во ко­ра­бот и премина на другата страна.

За штетниот „квасец“

14. А учениците Негови беа заборавиле да ги земат лебовите и немаа со себе во коработ, освен еден леб.

15. А Тој ги опоменуваше, велејќи: „Вни­ма­вајте, чувајте се од квасот фари­сејски и од квасот Иродов!“

16. И си размислуваа меѓу себе, ве­леј­ќи: „Тоа е затоа што немаме леб.“

17. А Исус, кога ги разбра, им рече: „Зошто зборувате за тоа што немате леб? Зар уште не сфаќате и не разбирате? Уште ли е скаменето вашето срце?

18. Очи имате, не гледате ли? Уши имате, не слушате ли? И не помните ли?

19. Кога ги раскршив петте леба, за пет илјади души, колку полни кошеви со парчиња собравте?“ Му рекоа: „Два­на­есет.“

20. „А седумте – за четири илјади, кол­ку полни кошници со останати парчиња соб­равте?“ Тие одговорија: „Седум.“

21. И им рече: „Па како тогаш не раз­бирате?“

Исцелувањето на слеп човек

22. Потоа дојде во Витсаида; и доведоа кај Него слеп и Го молеа да се допре до него.

23. И кога го зеде слепиот за рака, го изведе надвор од селото и, откако плукна на очите негови, ги положи рацете над него, па го праша дали гледа нешто.

24. Тој, кога погледна, рече: „Ги гледам луѓето да одат како дрвја.“

25. Потоа пак ги положи рацете над очите и направи да прогледа. И се излекува и ги гледаше сите јасно.

26. И го испрати во домот негов и му рече: „Ниту в село влегувај, ниту в село некому рас­ка­жу­вај!“

Петровото исповедање на верата

27. И излезе Исус со учениците Свои по селата на Кесарија Филипова. По па­тот ги праша учениците Свои и им ре­че: „Што велат луѓето, Кој сум Јас?“

28. Тие одговорија: „Јован Крс­ти­тел, некои Илија, а други, пак, не­кој од пророците.“

29. Тој, пак, им рече: „А вие, што велите, Кој сум Јас?“ Петар Му одгово­ри и ре­че: „Ти си Христос!“

30. И им заповеда никому да не говорат за Него.

Исус ја навестува

31. Па почна да ги учи дека Синот Чо­вечки треба многу да пострада, да биде отфрлен од старешините, прво­свеш­те­ниците и книжниците, и да биде убиен и по третиот ден да воскресне.

32. И говореше за тоа отворено. Но Петар, Го повлече насамо и почна да Го одвраќа.

33. А Тој, кога се заврте и ги погледна учениците Свои, му забрани на Петар да говори и рече: „Бегај од Мене, са­та­но! Зашто не мислиш на она што е Божјо, туку на она што е човечко!“

Патот на Исусовите следбеници

34. И кога го повика народот и уче­ниците Свои, им рече: „Кој сака да врви по Мене, нека се одрече од себе, и нека го земе крстот свој и нека оди по Мене.

35. Зашто, кој сака да го спаси својот живот, ќе го загуби; а кој го загуби жи­вотот свој заради Мене и Евангелието, тој ќе го спаси.

36. Зашто каква полза има човек, ако го придобие целиот свет, а на душата своја ѝ напакости?

37. Или каков откуп ќе даде човек за својата душа?

38. Зашто, кој се срами од Мене и од зборовите Мои во овој прељубодеен и грешен род, и Синот Човечки ќе се сра­ми од него, кога ќе дојде во славата на Својот Отец со светите ангели.“