24. Тој, кога погледна, рече: „Ги гледам луѓето да одат како дрвја.“
25. Потоа пак ги положи рацете над очите и направи да прогледа. И се излекува и ги гледаше сите јасно.
26. И го испрати во домот негов и му рече: „Ниту в село влегувај, ниту в село некому раскажувај!“
27. И излезе Исус со учениците Свои по селата на Кесарија Филипова. По патот ги праша учениците Свои и им рече: „Што велат луѓето, Кој сум Јас?“
28. Тие одговорија: „Јован Крстител, некои Илија, а други, пак, некој од пророците.“
29. Тој, пак, им рече: „А вие, што велите, Кој сум Јас?“ Петар Му одговори и рече: „Ти си Христос!“
30. И им заповеда никому да не говорат за Него.
31. Па почна да ги учи дека Синот Човечки треба многу да пострада, да биде отфрлен од старешините, првосвештениците и книжниците, и да биде убиен и по третиот ден да воскресне.
32. И говореше за тоа отворено. Но Петар, Го повлече насамо и почна да Го одвраќа.
33. А Тој, кога се заврте и ги погледна учениците Свои, му забрани на Петар да говори и рече: „Бегај од Мене, сатано! Зашто не мислиш на она што е Божјо, туку на она што е човечко!“
34. И кога го повика народот и учениците Свои, им рече: „Кој сака да врви по Мене, нека се одрече од себе, и нека го земе крстот свој и нека оди по Мене.
35. Зашто, кој сака да го спаси својот живот, ќе го загуби; а кој го загуби животот свој заради Мене и Евангелието, тој ќе го спаси.
36. Зашто каква полза има човек, ако го придобие целиот свет, а на душата своја ѝ напакости?
37. Или каков откуп ќе даде човек за својата душа?
38. Зашто, кој се срами од Мене и од зборовите Мои во овој прељубодеен и грешен род, и Синот Човечки ќе се срами од него, кога ќе дојде во славата на Својот Отец со светите ангели.“