40. А другиот, кога одговори, го искара и рече: „Зар и од Бога не се плашиш, кога си веќе и сам осуден?
41. Ние сме праведно осудени, зашто примивме заслужена казна според нашите дела; но Тој ништо лошо не направил.“
42. И Му рече на Исус: „Сети се на мене, Господи, кога ќе дојдеш во царството Свое!“
43. А Исус му рече: „Вистина ти велам: денес ќе бидеш со Мене во рајот!“
44. А беше веќе околу шестиот час и настана мрак по целата земја, до деветтиот час;
45. и сонцето се помрачи, и завесата од храмот се расцепи преку средината.
46. А Исус извика со силен глас и рече: „Оче, во Твои раце Го предавам Својот дух!“ И штом го рече тоа, издивна.
47. Стотникот, пак, кога виде што стана, Го прослави Бога и рече: „Навистина Овој Човек бил праведник!“
48. И сиот народ што беше се собрал да гледа, кога виде што стана, се враќаше удирајќи се в гради.