Нов Завет

Лука 22:58-71 Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (MK2006D)

58. Малку потоа го виде еден друг и рече: „И ти си од нив!“ Но Петар му рече: „Човеку, не сум!“

59. А кога мина време околу еден час, еден друг човек почна да тврди, зборувајќи: „Навистина, и овој беше со Него, зашто е Галилеец!“

60. Но Петар рече: „Човеку, не знам што зборуваш!“ И одеднаш, уште додека говореше, запеа петел.

61. Тогаш Господ се заврти и го погледна Петар, а Петар се сети на Господовите зборови што Му ги беше рекол: „Уште додека петел не пропее, трипати ќе се одречеш од Мене.“

62. И штом излезе надвор, заплака горко.

63. А луѓето, што го држеа Исус, Му се потсмеваа и Го тепаа.

64. Па, откако Го покрија, Го удираа по лицето, и го прашуваа, велејќи: „Проречи кој Те удри?“

65. И многу други хули рекоа против Него.

66. А кога се раздени, се собраа старешините народни, првосвештениците и книжниците и Го одведоа во својот Синедрион,

67. и рекоа: „Ако си Ти Христос, кажи ни!“ Но Тој им одговори: „И ако ви кажам, навистина нема да поверувате.

68. А ако ве запрашам, нема да Ми одговорите, ниту ќе Ме пуштите.

69. Отсега Синот Човечки ќе седи оддесно на силата Божја.“

70. И сите рекоа: „Ти ли си, значи, Синот Божји?“ А Тој им рече: „Вие велите дека сум Јас.“

71. А тие рекоа: „Какво сведоштво ни треба уште? Ние сами чувме од Неговата уста.“

Прочитајте целосна глава Лука 22