13. зедоа палмови гранчиња и излегоа да Го пречекаат; и извикуваа, велејќи: „Осана! Благословен е Кој доаѓа во името Господово, Царот Израилев!“
14. А Исус, откако најде едно магаре, седна на него, како што е напишано:
15. „Не плаши се, ќерко, Сионова! Еве, Царот твој иде, седејќи на магаре.“
16. Но ова учениците Негови не го разбраа. А кога се прослави Исус, тогаш се сетија дека тоа беше напишано за Него и дека Му го направија тоа.
17. Народот, што беше со Него кога Тој го извика Лазар од гробот и го воскресна од мртвите, сведочеше.
18. Затоа и Го пречека народот, зашто беше чул дека тоа чудо го направи Тој.
19. А фарисеите си велеа меѓу себе: „Гледате ли дека ништо не помага? Ете, светот тргна по Него!“
20. Меѓу дојдените за празникот на поклонение имаше и некои Елини.
21. Тие пристапија кон Филип, кој беше од Витсаида Галилејска, и го молеа, велејќи: „Господине, сакаме да Го видиме Исуса.“
22. Дојде Филип и му кажа на Андреј, а Андреј и Филип Му кажаа на Исус.
23. Исус, пак, им одговори, велејќи: „Дојде часот да се прослави Синот Човечки.
24. Вистина, вистина ви велам: ако зрното пченично, што паднало на земја, не умре, останува само; а ако умре – ќе донесе голем плод.
25. Кој го сака животот свој, ќе го загуби; а кој го мрази животот свој на овој свет, ќе го запази за вечен живот.
26. Кој Ми служи Мене, нека врви по Мене, и каде што сум Јас, таму ќе биде и Мојот слуга. И кој Ми служи Мене, него ќе го уважува и Мојот Отец.
27. Душата сега Ми се нажали, и што да кажам? Оче, избави Ме од овој час! Но, заради тоа и дојдов за овој час.
28. Оче, прослави го името Свое!“ Тогаш дојде глас од небото: „И прославив, и пак ќе прославам.“
29. А народот што стоеше, кога го чу тоа, велеше: „Загрми!“, други, пак, рекоа: „Ангел Му проговори!“