Нов Завет

Филипјаните 2:22-29 Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (MK2006D)

22. а неговата опитност е позната; тој, како син на татко, слугуваше заедно со мене при благовестувањето.

23. Него, пак, се надевам дека ќе го ис­пратам веднаш, штом ќе дознаам што ќе стане со мене;

24. а се надевам во Господа дека и сам скоро ќе дојдам кај вас.

25. Сметам дека е потребно кај вас да го испратам братот Епафродит, мој сотрудник и соборец во војувањето, а ваш пратеник и помагач во потребите мои,

26. бидејќи тој копнееше да ве види си­те вас и многу жалеше што сте чуле де­ка бил болен.

27. Зашто тој боледуваше дури до умирање; но Бог го помилува, и не само не­го, туку и мене, за да не ми се натовари една жалост врз друга.

28. Поради тоа го испратив поскоро, та, штом ќе го видите пак, да се израдувате, а јас да бидам помалку нажален.

29. Примете го, пак, во Господа со се­каква радост, и такви почитувајте,

Прочитајте целосна глава Филипјаните 2