1. Павле и Тимотеј, слуги на Исус Христос, до сите светии во Христос Исус, што се во Филипи, со епископите и ѓаконите:
2. благодат и мир вам од Бога, Отецот наш и од Господ Исус Христос!
3. Му благодарам на мојот Бог секогаш, кога си спомнувам за вас,
4. – во секоја моја молитва се молам со радост за сите вас –
5. заради вашето учество во Евангелието од првиот ден, па сѐ досега,
6. уверен во тоа дека Оној, Кој го започна во вас доброто дело, ќе го доврши сѐ до Денот на Исус Христос.
7. И право е да го мислам тоа за сите вас, зашто секогаш ве носам во срце – и кога сум во окови, и кога го бранам и утврдувам Евангелието, бидејќи сите вие сте мои соучесници во благодатта.
8. Бог ми е сведок колку многу копнеам по сите вас со милосрдноста на Исус Христос.
9. И се молам вашата љубов сѐ повеќе и повеќе да изобилува преку познанието и разбирањето на сѐ,
10. за да можете да го распознавате најдоброто, та да бидете чисти и беспрекорни во денот на Христос,
11. полни со плодот на праведноста, кој е преку Исус Христос, за слава и пофалба на Бога.
12. Сакам, браќа, да знаете дека тие работи, што ми се случија, придонесоа за поголем успех на Евангелието,
13. така што во целата преторија и меѓу сите други стана познато дека сум во окови за Христа;
14. и дека повеќето од браќата во Господ, поттикнати од моите окови, се осмелија, без страв да го проповедаат словото Божјо.
15. Некои, навистина, од завист и желби за кавга, а други од добра волја Го проповедаа Христос:
16. едни Го проповедаат Христа од желба да се препираат, неискрено, мислејќи дека ја наголемуваат тежината на моите окови.
17. А другите, пак, проповедаат од љубов, знаејќи дека јас сум поставен да го бранам Евангелието.
18. Но, што од тоа? Како и да е, било дволично или искрено, Христос се проповеда; затоа се радувам и ќе се радувам.