31. Страшно е да се падне во рацете на живиот Бог!
32. Потсетувајте се на вашите поранешни денови кога, откако се просветивте, поднесовте голема борба во страдањата,
33. било затоа што бевте изложени на срам и маки, било затоа што станавте соучесници на оние кои исто така страдаа,
34. зашто и на оковите мои се сожаливте и со радост дозволивте вашиот имот да се разграби, знаејќи дека на небесата имате подобар и траен имот.
35. И така, не напуштајте ја вашата слобода; таа ви носи голема награда.
36. Најнапред ви е потребно трпение, па, откако ќе ја исполните волјата Божја, да го добиете ветеното;
37. зашто уште малку, сосем малку и „Оној што иде, ќе дојде и нема да задоцни.
38. А праведниот преку верата ќе биде жив; Јас не се радувам за ниеден кој отстапува.“
39. Ние, пак, не сме од оние што отстапуваат и гинат, туку од оние кои веруваат и се спасуваат.