10. Намесникот му даде знак на Павле да зборува, а тој одговори: „Бидејќи знам дека од пред многу години си му судија на овој народ, со послободно срце ќе зборувам во моја одбрана.
11. Ти можеш да дознаеш дека нема повеќе од дванаесет дена откако се искачив во Ерусалим на поклонение.
12. Но не ме најдоа ниту во храмот некому да зборувам, или бунт да кревам меѓу народот, ни по синагогите, ниту, пак, во градот.
13. Ниту, пак, тие можат да го докажат она што сега ти зборуваат за мене.
14. Но ти признавам дека според учењето, кое тие го нарекуваат ерес, Му служам на Бога на нашите татковци, дека верувам во сѐ што е напишано во Законот и во Пророците,
15. дека се надевам на Бога, дека ќе има воскресение на мртвите, на праведните и на неправедните, кое и тие сами го очекуваат.
16. А затоа и сам се трудам секогаш да имам чиста совест пред Бога и пред луѓето.
17. По многу години дојдов да му донесам на мојот народ милостина и приноси.
18. Тогаш, кога се бев очистил, ме најдоа во храмот, ни со народ, ниту со немир,
19. некои азиски Јудејци, кои требаше да се претстават пред тебе и да ме обвинат, ако имаат нешто против мене.