18. Тогаш повикаа и прашаа: „Овде ли гостува Симон, наречен Петар?“
19. И додека Петар размислуваше за видението, Духот му рече: „Ете, те бараат тројца луѓе.
20. Туку стани, слези и оди со нив, не размислувајќи ништо; зашто Јас ги пратив!“
21. Штом слезе кај луѓето, испратени од Корнилиј кај него, Петар рече: „Јас сум тој, кого го барате. Зошто сте дошле?“
22. А тие му одговорија: „Стотникот Корнилиј, човек праведен и богобојазлив, познат по своите добрини меѓу сиот јудејски народ, прими заповед од свет ангел да те повика во својот дом и да ги послуша твоите зборови.“
23. Тогаш Петар ги повика внатре и ги нагости. А утрината стана и отиде со нив; со него заминаа и некои браќа од Јопија.
24. Следниот ден тие пристигнаа во Кесарија. А Корнилиј ги чекаше, повикувајќи ги своите роднини и блиски пријатели.
25. Додека Петар влегуваше, Корнилиј му дотрча во пресрет, падна пред нозете негови и му се поклони.
26. А Петар го подигна и му рече: „Стани, и јас сум само човек.“
27. И така разговарајќи со него, влезе внатре, каде што најде мнозина собрани.
28. И им рече: „Вие знаете дека на човек Јудеец му е забрането да се дружи или да оди кај човек од друг род. Но мене Бог ми покажа ниеден човек да не го нарекувам поган или нечист.
29. Затоа, кога бев поканет, дојдов без двоумење. Сега ве прашувам, зошто ме повикавте?“