16. Тоа се повтори трипати, а садот пак се крена кон небото.
17. И додека Петар беше во недоумица што значи тоа видение што го виде, ете ги луѓето, испратени од Корнилиј, кои откако се распрашаа и го најдоа домот на Симон, застанаа пред портата.
18. Тогаш повикаа и прашаа: „Овде ли гостува Симон, наречен Петар?“
19. И додека Петар размислуваше за видението, Духот му рече: „Ете, те бараат тројца луѓе.
20. Туку стани, слези и оди со нив, не размислувајќи ништо; зашто Јас ги пратив!“
21. Штом слезе кај луѓето, испратени од Корнилиј кај него, Петар рече: „Јас сум тој, кого го барате. Зошто сте дошле?“
22. А тие му одговорија: „Стотникот Корнилиј, човек праведен и богобојазлив, познат по своите добрини меѓу сиот јудејски народ, прими заповед од свет ангел да те повика во својот дом и да ги послуша твоите зборови.“
23. Тогаш Петар ги повика внатре и ги нагости. А утрината стана и отиде со нив; со него заминаа и некои браќа од Јопија.
24. Следниот ден тие пристигнаа во Кесарија. А Корнилиј ги чекаше, повикувајќи ги своите роднини и блиски пријатели.
25. Додека Петар влегуваше, Корнилиј му дотрча во пресрет, падна пред нозете негови и му се поклони.
26. А Петар го подигна и му рече: „Стани, и јас сум само човек.“
27. И така разговарајќи со него, влезе внатре, каде што најде мнозина собрани.
28. И им рече: „Вие знаете дека на човек Јудеец му е забрането да се дружи или да оди кај човек од друг род. Но мене Бог ми покажа ниеден човек да не го нарекувам поган или нечист.
29. Затоа, кога бев поканет, дојдов без двоумење. Сега ве прашувам, зошто ме повикавте?“
30. И Корнилиј одговори: „Пред четири дена, сѐ до овој час постев, а во деветтиот час се молев во својот дом. Одеднаш, пред мене застана човек во светла облека,
31. и ми рече: ‚Корнилиј, твојата молитва е услишена, и за твоите милостини Бог Си спомна.
32. Затоа прати некого во Јопија и повикај го Симон, наречен Петар; тој сега престојува на гости кај Симон Кожарот, покрај морето. Тој ќе дојде и ќе ти зборува.‘