1. Во Кесарија имаше еден човек, по име Корнилиј, стотник од таканаречената Италска чета.
2. Тој беше благочестив и богобојазлив човек, заедно со целиот негов дом; изобилно му даваше милостина на народот и секогаш Му се молеше на Бога.
3. Еднаш околу деветтиот час од денот, тој виде најаве ангел Божји, како доаѓа кај него и му вели: „Корнилиј!“
4. А тој го впери погледот во него и сиот уплашен рече: „Што е Господи?“ Тој му рече: „Бог си спомна за молитвите твои и милостините твои.
5. И сега, прати луѓе во Јопија и повикај го Симон, кого го викаат Петар.
6. Тој престојува таму како гостин кај некој си кожар Симон, чија куќа се наоѓа покрај морето. Тој ќе ти каже зборови преку кои ќе се спасиш ти и целиот твој дом.“
7. Кога си отиде ангелот што му зборуваше, Корнилиј повика двајца од своите слуги и еден благочестив војник, кои постојано се наоѓаа кај него;
8. па, откако им кажа сѐ, ги прати во Јопија.
9. Утредента, додека тие патуваа и наближуваа до градот, Петар околу шестиот час се качи на рамниот покрив од куќата да се помоли.
10. И бидејќи беше огладнел, сакаше нешто да јаде; а додека му приготвуваа, тој падна во занес,
11. и го виде небото отворено и некаков сад како слегува кон него, сличен на некое големо платниште, врзано за четирите краишта, и се спушташе на земјата.
12. Во него имаше секакви четириножни животни, ѕверови, влекачи земни и птици небески.
13. И дојде глас кон него: „Петре, стани, заколи и јади!“
14. А Петар рече: „Никако, Господи, зашто никогаш не сум јадел погано или нечисто.“
15. И повторно дојде глас кон него: „Она што Бог го очистил, ти не го сметај за нечисто!“
16. Тоа се повтори трипати, а садот пак се крена кон небото.
17. И додека Петар беше во недоумица што значи тоа видение што го виде, ете ги луѓето, испратени од Корнилиј, кои откако се распрашаа и го најдоа домот на Симон, застанаа пред портата.
18. Тогаш повикаа и прашаа: „Овде ли гостува Симон, наречен Петар?“