7. Зашто сакам, сите луѓе да бидат како мене; но секој си има своја дарба од Бога – еден на ваков начин, друг на поинаков.
8. А на неженетите и на вдовиците им велам: добро ќе им биде ако останат како мене.
9. Но, ако не можат да се воздржат, нека се женат и мажат; бидејќи подобро е да се женат и мажат, отколку да горат од страст.
10. А на женетите и мажените им заповедам – не јас, туку Господ – жената да не се разделува од мажот, –
11. ако, пак, и се раздели, нека не се премажува, или, пак, да се помири со мажот свој, – а и мажот да не ја остава жената своја.
12. А на другите им зборувам јас, а не Господ: ако некој од браќата има жена, безверничка, и таа е согласна да живее со него, нека не ја остава;
13. и ако некоја жена има маж, безверник, а тој е согласен да живее со неа, таа да не го остава.
14. Зашто маж безверник се осветува преку жената која верува, и жена безверничка се осветува преку мажот, кој верува; инаку децата ваши би биле нечисти, а сега се свети.
15. Ако некој безверник сака да се разведе, нека се разведе; во такви случаи братот или сестрата не се заробени; зашто за мир нѐ повикал Бог.
16. Зашто, од каде знаеш, жено, дека ти не ќе го спасиш мажот? Или од каде знаеш, о мажу, дека ти не ќе ја спасиш жена ти?
17. Само секој нека постапува така како што му определил Бог, како го повикал Господ. Така заповедам по сите цркви.
18. Обрезан ли е повикан некој, нека не крие; необрезан ли е повикан некој, нека не се обрезува.
19. Обрезанието е ништо, и необрезанието е ништо, а чувањето на Божјите заповеди е сѐ.
20. Секој да си остане во звањето во кое е повикан.
21. Ако си повикан како роб, да немаш грижа; но, дури и ако можеш да станеш слободен, уште повеќе ползувај се од ропството.