11. Сето тоа ним им се случуваше да служат како пример, а беше запишано нам за опомена, до кои стигна крајот на вековите.
12. Затоа, кој мисли дека стои, нека гледа да не падне.
13. Друго искушение вас не ве зафати, освен човечкото; но верен е Бог, Кој нема да допушти да бидете искушувани повеќе од силата ваша, а заедно со искушението ќе ви даде и излез, за да можете да издржите.
14. Затоа, возљубени мои, одбегнувајте го служењето на идолите.
15. Ви зборувам како на разумни: расудете сами за ова што ви го кажувам,
16. Чашата на благословот, која ја благословуваме, не е ли заедништво со крвта Христова? Лебот, што го кршиме, не е ли заедништво со телото Христово?
17. Бидејќи лебот е само еден, едно тело сме ние многуте, зашто сите сме причесници од еден леб.
18. Гледајте го Израил според телото: оние што јадат од жртвите, не се ли причесници со жртвеникот?
19. А што да кажам? Дека идолските жртви се нешто, или дека идолот е нешто?
20. Не! Но она што го принесуваат незнабошците како жртва, го принесуваат на демони, а не на Бога; јас, пак, не сакам да бидете во заедништво со демоните.
21. Не можете да пиете од Господовата чаша и од чашата на демоните; не можете да учествувате на Господовата трпеза и на трпеза на демоните.
22. Дали, пак, ќе побудиме завист во Господ? Та посилни ли сме од Него?
23. „Сѐ е допуштено!“ Но не е сѐ полезно: „Сѐ е допуштено!“ Но сѐ не се наградува.
24. Никој нека не ја бара својата лична полза, туку ползата на другиот.