1. Потоа Воз излезе при градската врата и седна таму. И ете, помина оној старател за кого зборуваше. И Воз го повика: „Еј, дојди тука и седни!” Тој дојде и седна.
2. Тогаш Воз зеде десет луѓе од градските старешини и рече: „Поседнете тука!”
3. Потоа му рече на старателот: „Ноемина, која се врати од Моавските Полиња, сака да ја продаде онаа земја на нашиот брат Елимелех.
4. Затоа одлучив да разговарам со тебе и да ти предложам да ја откупиш нивата пред овие кои седат тука и пред старешините на мојот народ. Ако имаш намера да ја откупиш, тогаш откупи ја; ако немаш намера, кажи ми, да знам. Зашто, пред тебе никој нема право на откуп; јас сум по тебе.” А оној рече: „Сакам, ќе ја откупам.”
5. Тогаш Воз кажа: „Кога ќе ја купиш земјата од рацете на Ноемина, треба да ја земеш и Моавката Рута, покојниковата сопруга, за да му го запазиш покојниковото име во наследството.”
6. Но роднината рече: „Е, тогаш не можам да бидам откупник, за да не го растурам своето наследство. Откупи ја ти, зашто јас не можам.”
7. А од старина беше обичај во Израел: за да се поткрепи полноважноста на откуп или на замена, човекот би собул една обувка и би му ја дал на другиот. Тоа беше сведоштво во Израел.
8. И така и оној старател му рече на Воз: „Откупи ти!” па ја собу обувката и му ја даде.
9. Тогаш Воз им рече на старешините и на сиот народ: „Вие сте сведоци денес дека откупувам од раката на Ноемина сè она што беше Елимелехово, сè што беше Хелеоново и Малоново.
10. Покрај тоа ја земам за жена Моавката Рута, Малоновата жена, за да биде запазено покојниковото име во наследството и за да не биде збришано неговото име меѓу неговите браќа и за да не исчезне од вратите на неговиот роден крај. Вие сте денес сведоци за тоа.”
11. Сиот народ што се наоѓаше при градската врата и старешините, рекоа: „Сведоци сме! Господ да даде жената, која влегува во твојот дом, да биде како Рахила и Лија, кои двете го издигнаа Израелевиот дом! Збогати се во Ефрат, а прослави се во Витлеем!
12. Твојат дом нека биде, по потомството што ќе ти го даде Господ од оваа млада жена, како домот на Фарес, кого Тамара му го роди на Јуда!”
13. Така Воз ја зеде Рута, и таа му стана негова жена. Влезе при неа, и Господ и даде да заноси и роди син.
14. Тогаш жените и рекоа на Ноемина: „Благословен да биде Господ, Кој денес не те остави без наследник! И да го прослави неговото име во Израел!
15. Тој ќе биде твоја утеха и поткрепа во твојата старост; зашто го роди твојата снаа која те љуби и која ти вреди повеќе од седум синови.”
16. Ноемина го зеде детенцето, го стави на своето крило и му беше воспитачка.
17. Соседите му дадоа име, говорејќи: „& се роди син на Ноемина!” И го нарекоа Овид; тој е татко на Есеј, Давидовиот татко.
18. А ова е Фаресовото родословие: Фарес имаше син Есром,
19. Есром син Арам, Арам син: Аминадав,
20. Аминадав син: Насон, Насон син: Салмон,
21. Салмон син: Воз, Воз син Овид,
22. Овид син Есеј, а Есеј син: Давид.