38. А Тој милостиво им го проштаваше гревот и не ги погубуваше; често го воздржуваше Својот гнев, за да не пламне со сета жестина.
39. Си спомнуваше дека се тело, и здив што заминува и не се враќа веќе.
40. Колку Го огорчуваа во пустината, и Го жалостеа во безводен крај!
41. Сè наново Го искушуваа Бога и Го ограничија Израелевиот Светец,
42. не спомнувајќи си за Неговата рака, ни за денот кога ги избави од непријателите,
43. ни за Неговите знаци во Египет, ни за чудесните дела во Зоанското Поле.
44. Им ги претвори реките во крв, и нивните потоци, за да не пијат.
45. Испрати стршели на нив, за да ги погубуваат.
46. И ја предаде нивната жетва на скакулците и плодот на нивната мака на гасениците.
47. Ги удри со град нивните лозја, а со мраз нивните смокварници.
48. И го предаде на град нивниот добиток, и на секавиците нивните стада.
49. Ја излеа врз нив сета жестокост на Својот гнев, на јароста, бесот и неволјата: ги испрати на нив ангелите на несреќата.
50. И отвори пат за Својот гнев: не им го поштеди животот од смртта, го предаде на помор нивниот живот.
51. Порази во Египет сè првородено, првенците во Хамовите шатори.
52. И го поведе Својот народ како овци, и ги водеше како стадо низ пустината.
53. Ги водеше безопасно и не се плашеа, а морето ги покри нивните непријатели.
54. Тој ги одведе во Својата Света Земја, на бреговите што ги освои Неговата десница.
55. Пред нив ги истера многубошците, со јаже им го подели наследството, ги насели израелските племиња под нивните шатори.