23. Па му нареди, одозгора, на облакот, и ги отвори небесните брани,
24. како дожд излеа врз нив да јадат мана, и ги нахрани со небесниот леб.
25. Човекот јадеше ангелски леб; Тој им даде храна до ситка.
26. Го разбуди на небото источниот ветер, и со сета сила го доведе југот.
27. Истури врз нив месо како прав, и крилести птици како морски песок.
28. Паднаа среде нивниот логор и околу нивните живеалишта.
29. Јадеа и се наситија, тој ја исполни нивната желба.
30. Уште не се беа откажале од својата лакомост и јадењето уште им беше во устите,
31. кога Божјиот гнев се распали на нив: ги покоси со смрт нивните прваци, и ги погуби Израелевите момчиња.
32. Покрај сè тоа, грешеа натаму и не веруваа во Неговите чудесни дела.
33. И им ги приврши дните со еден здив, и нивните години со ненадежен свршеток.
34. Кога ги убиваше, Го бараа, и пак прашуваа за Бога;
35. си спомнуваа дека Бог е нивна карпа и Сèвишниот нивен Откупител.
36. Но пак Го измамуваа со својата уста и Го лажеа со својот јазик.
37. Нивното срце не беше наполно со Него, ниту беа верни на Неговиот Завет.