4. Твоите противници викаа на средина на Твоето собрание, своите знаци ги поставија како знаци на победата.
5. Беа како оние што мавтаат со секира по густи шуми.
6. И сега со секира и чекан ги кршеа резбите.
7. Го предадоа на оган Твоето Светилиште, го онечистија до земја Живеалиштето на Твоето име.
8. Рекоа во своето срце: „Ги истребивме заедно; изгорете ги сите Божји светилишта на земјата!”
9. Не ги гледавме своите знаци, нема веќе пророци, и никој меѓу нас не знае до кога...
10. О Боже, уште до кога непријателот ќе се потсмева? Дали непријателот ќе го презира Твоето име довека?
11. Зошто ја повлекуваш раката и зошто ја криеш во крило Својата десница? Оттргни ја од своето крило, погуби ги!
12. Но, Бог е мој Цар од древноста, Тој, Кој спасува среде земјата!