10. О Боже, уште до кога непријателот ќе се потсмева? Дали непријателот ќе го презира Твоето име довека?
11. Зошто ја повлекуваш раката и зошто ја криеш во крило Својата десница? Оттргни ја од своето крило, погуби ги!
12. Но, Бог е мој Цар од древноста, Тој, Кој спасува среде земјата!
13. Ти, со Својата сила, го расече морето, ги смачка главите на морските чудовишта, во водите.
14. Ти му ги скрши главите на Левијатана! Го даде за храна на народите пустински.
15. Ти овозможи да потечат извор и буица, Ти ги пресуши непресушливите реки.
16. Денот е Твој и ноќта е Твоја, Ти ги зацврсти месечината и сонцето;
17. Ти ги создаде сите граници на земјата, Ти ги создаде летото и зимата.
18. Спомни си за ова: Господи, непријателите Ти се потсмеваа, и безумен народ го похули Твоето име.
19. Не предавај му го на јастребот животот на грлицата Твоја, и не заборавај го никогаш животот на Твоите сиромаси!