1. За началникот на пејачи. За Кореевите синови. Псалм. Слушајте го ова, сите народи, чујте, сите жители на земјата,
2. вие, деца на народот, и вие високо поставени, богати и бедни заедно!
3. Мојата уста ќе зборува мудрост, и моето срце разумни мисли.
4. Ќе го наведнам увото кон поучна приказна, ќе ја изнесам својата гатанка со китара.
5. Зошто да се палашам во несреќни денови, кога ме опкружи злобата на предавниците,
6. кои се надеваат на својот имот и се фалат со големо богатство?
7. Човек не може никако да го откупи брата си, ниту да му даде на Бога откупнина:
8. цената на животот е превисока и никогаш не ќе ја плати,
9. за да може да живее довека и да не ја види гробната јама.
10. Зашто, и мудрите умираат, гинат и лудиот и безумниот; своите богатства им ги оставаат на други.
11. Во себе мислат; нивните куќи ќе останат засекогаш, нивните станови од колено до колено, иако ги наречуваат земјите со свои имиња.
12. Но човекот со сета своја слава не ќе трае. Сличен е на животните што гинат.
13. Таков е патот на оние што се надеваат напразно, таков е крајот на оние што уживаат во своите зборови.
14. Како стада се збираат во Подземјето, смртта им е пастир; а добрите ќе владеат над нив во утрото. Нивниот облик ќе биде уништен, Подземјето ќе им биде живеалиште.
15. А мојата душа Бог ќе ја истрга од кан?ите на Подземјето и ќе ме прими милостиво.