14. Кој ќе му ги отвори двокрилните челусти кога стравот владее околу неговите заби?
15. Грбникот му е од лушпести штитови, запечатени со каменен печат.
16. Се прилепија едни до други така, што ни здив не минува меѓу нив.
17. Толку цврсто се залепени заедно: доближени сосема, не можат да се раздвојат
18. Кога ќе кивне, светлина блеска од него, очите му се како зорините веѓи.
19. Од неговата уста горат гламни, огнени искри се истуруваат од нив.
20. Дим излегува од неговите носалки, како од котел што врие врз оган.
21. Неговиот здив би запалил јаглења, зашто од неговата уста излегуваат пламени.
22. Во вратот му лежи сета негова сила, а пред него се простира ужас.
23. Кога ќе се исправи, затреперуваат брановите и се повлекуваат кон морската шир.
24. Срцето му е тврдо како пештера, отпорно како мелничен камен.
25. Свивањата на месото му се зарастени, цврсти се како да се слеани.
26. Ако го погоди меч, се одбива од него, исто и копјето, сулицата и стрелата.
27. Железото е како сламка за него, бронзата како гнило дрво.
28. Тој не се повлекува пред стрелите од лакот, камењата од каменофрлачот паѓаат како плева врз него.
29. Боздоганот е како сламче за него, му се смее на копјето кога, ќе засвири над него.
30. Остри черепници има на мевот и со нив ја оре тињата како со брана.
31. Под него водовртежот зоврува како грнец, го пени морето како мирисливото масло во котел.
32. Тој остава светла бразда зад себе, бело руно ја покрива бездната.
33. Не суштествува ништо слично на земјата, и ниту е некој толку бестрашен.